จดจำช่วงเวลาที่ผ่านเลยมาโหดร้ายเหลือทน
ผ่านความสูญเสียมานับต่อนับ
ใบไม้ร่วงโรยยามฤดูการผลิลงสู่พื้นดิน
เป็นเพียงภาพความฝันที่อยู่แสนไกลที่ไม่อาจเอื้อมถึง
กลีบดอกไม้งาม ร่วงหล่นร่อนลม
ถ้อยคำอันจดจำไม่เลือนหายจากใจ
" จงมีชีวิตอยู่ต่อไป... เชียร "
.
.
.
.
คำเตือน
1. เนื้อเรื่องนี้เป็นเรื่องเป็นราวที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
2. ภาษาที่ใช้อาจจะไม่เหมือนสมัยก่อนเป๊ะๆ เพราะเเต่งไม่ค่อยเก่ง
3. ขออนุญาตเจ้าของรูปทั้งหมดด้วย
4. ในเนื้อหามีการสปอยล์เยอะ แต่ก็ไม่ได้เอารายละเอียดมาทั้งหมด โปรดใช้จักรยานในการรับชม
5. นิยายเรื่องนี้อาจจะอัพช้าเพราะพิมพ์ในโทรศัพท์ และอาจจะมีเหตุอื่น ซึ่งดีไม่ดีอาจเกิดการดอง
6. คำผิดมีมหาศาล...
7. ถ้าเรื่องนี้ไปซ้ำกับความคิดใคร ต้องขอโทษด้วยคะ
8. No นักอ่านเงาคะ ต้องเม้นให้กำลังใจด้วยน้า ถึงจะมาอัพเร็วๆ
Chrarcters
( คิดว่า ตาสีแดง )
ยูอิ ( ?? )
- เด็กสาวที่มีคำพูดคำจาเหมือนผู้ใหญ่ แต่ก็แฝงความกวนประสาทปากวอนตีนสูงและขี้เล่น แต่ก็มักจะทำตัวเกียจคร้านและมีแววตาเบื่อหน่ายเย็นชาอยู่ตลอด
- ผมสีดำสนิท ตาสีแดงสดดั่งโลหิต รูปเป็นเพียงอิมเมจใกล้เคียงเพียงเท่านั้น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น